(57) ناز و نياز

حضرت آیت الله مصباح یزدی حفظه الله می فرمایند :
یکی از نیاز های فطری انسان این است که خدای متعال به او نگاه کند . اگر بچه ای توی خانه ، پدر و مادر به او نگاه نکنند ، بدترین عذاب برای بچه است . بالاترین نیاز بچه این است که مورد توجه پدر و مادرش قرار بگيرد ، بعد هم مورد توجه ديگران . همه كارهايي كه بچه انجام مي دهد و شيرين كاري هايي كه مي كند براي جلب توجه است . انسان در مقابل خدا چنين نيازي دارد ، منتها ما توي اين عالم هستيم و نياز را درست درك نمي كنيم .
آنچه مسلم است اين است كه اولياء خدا منحصر در قشري خاص نيستند . جوان و پير ، زن و مرد ، مهندس و پزشك ، روحاني و غير روحاني ، همگي مي توانند به مقامي برسند كه دوست و ولي خدا شوند . خدايي كه دوست خود را به حال خود رها نكرده و در دل با او سخن ها مي گويد . گل گفته حكايت همان نجواي درونيست كه بر زبان اولياء خدا جاري مي شود . اما فراموش نكنيم كه همه ي ما در درون خود موعظه گري خير خواه داريم و اگر دعوت اين واعظ دروني را لبيك نگوييم ، وعظ موعظه گران در ما اثري نخواهد داشت . شايد همه ي اين نصايح را به خوبي بدانيم ، اما ... بزرگي مي گويد : « در شنيدن اثريست كه در دانستن نيست » . چه بسا موعظه اي كه انسان را منقلب كرده و سرنوشت او را تغيير مي دهد .
