(59) كار ، كفاره ي گناهان
حضرت استاد صمدي آملي از شاگردان برجسته ي علامه حسن زاده آملي در مورد ارزش تحمل سختي كار مي فرمايند :
صبح كه به محل كارتان مي رويد قبل از آن وضوئي بگيريد و رو به قبله «يا الله» بگوييد و سپس به راه بيفتيد . چون بي وضو نمي توان عبادت كرد . همچنان كه بي وضو نمي توان به نماز روي آورد و يا بي احرام رو سوي خانه كرد و حج به جا آورد . زيرا محل كارتان كعبه و قطرات عرق كه در آنجا از جبين و بدنتان سرازير مي شود كفاره گناهان است .
هر مقدار كه در حين كار عرق مي ريزيد خودتان را صاف مي كنيد .
+ نوشته شده در بیست و چهارم اسفند ۱۳۸۶ ساعت 21 توسط بنده اي از بندگان خدا
|
آنچه مسلم است اين است كه اولياء خدا منحصر در قشري خاص نيستند . جوان و پير ، زن و مرد ، مهندس و پزشك ، روحاني و غير روحاني ، همگي مي توانند به مقامي برسند كه دوست و ولي خدا شوند . خدايي كه دوست خود را به حال خود رها نكرده و در دل با او سخن ها مي گويد . گل گفته حكايت همان نجواي درونيست كه بر زبان اولياء خدا جاري مي شود . اما فراموش نكنيم كه همه ي ما در درون خود موعظه گري خير خواه داريم و اگر دعوت اين واعظ دروني را لبيك نگوييم ، وعظ موعظه گران در ما اثري نخواهد داشت . شايد همه ي اين نصايح را به خوبي بدانيم ، اما ... بزرگي مي گويد : « در شنيدن اثريست كه در دانستن نيست » . چه بسا موعظه اي كه انسان را منقلب كرده و سرنوشت او را تغيير مي دهد .
